Remont czyli apokalipsa domowa cz. II

Mając już tak zaawansowany stan prac zaczęłam powoli wierzyć, że to naprawdę ma szansę  się zakończyć szczęśliwie. Zatem nieśmiało rozpoczęliśmy dyskusje o zakupie nowego wyposażenia do kuchni. Chodziło głównie o stół z krzesłami. Stół  taki, do którego W. będzie w stanie się dosunąć. Pod ten obecny nogi mu nie wchodzą, bo blat jest za nisko. Krzesła dlatego, że te które mamy, zacne i wyprodukowane w fabryce mebli giętych, są niestety straszliwie niestabilne i żadne dokręcanie śrubek nie pomaga.

Poza tym konieczny jest nowy zlew, nowa szafka zlewowa i nowa szafka z ociekaczem. Ja natomiast marzyłam o takim stylowym drewnianym kredensie, który miałby drzwiczki i szuflady, których nie trzeba zamykać, jak obecnie, głośnym trzaśnięciem, od czego zawsze dostaję nerwowych drgawek. Oczywiście stary kredens zostaje jako miejsce przechowywania rzeczy nieużywanych na co dzień, zostaje także komoda z marmurowym blatem, bo jest fajna i dobrze się sprawdza jako blat roboczy.

Ponieważ wnętrze będzie bardziej mroczne z uwagi na ciemniejsze ściany, meble trzeba wybrać jasne. Zamówiłam stół z krzesłami w kolorze ecru gdzie blat stołu i siedziska krzeseł będą ciemnobrązowe.

Co do szafek, wysłałam zapytanie do jednego ze sklepów internetowych z meblami drewnianymi na temat dopasowania wymiarów mebla do naszych potrzeb, ale póki co nie dostałam odpowiedzi. Zakupiłam także lakier do lakierowania podłóg w pokojach. 

Pewne pomysły krystalizują się, że tak powiem, na bieżąco. W. upiera się maniacko co do instalacji ogrzewania podłogowego, ja jestem kategorycznie na nie, bo skoro jest piec, to jaką cholerę jeszcze ta elektryka? Ogrzewanie podłogowe to raczej w łazience, którą nie wiadomo kiedy, ale też remontować będziemy. Kompromisu nie ma póki co. Z kolei przyjęliśmy przez aklamację mój pomysł, żeby jednak jedną ścianę w kuchni, tę z oknem, obudować płytami g-k. co da pewną izolację oraz spowoduje rozjaśnienie wnętrza i przełamanie tego wszechobecnego drewnianego dizajnu. Drewniane ściany zabezpieczone zostaną jakimś lakierem, olejem czy co tam W. wymyśli po konsultacjach z takim jednym sklepem w Babicach. Nad zlew i blat roboczy pójdzie szklany panel zamiast kafelków. To na razie tyle z planów.

A co tam na froncie robót? Otóż po wyjściu piaskowego pana, majstry wzięli się za wylewanie posadzki. Przyjechał beton gotowy, ale nie było gruchy, więc majstry taczką dowozili masę na miejsce. Ponieważ nas przy tym nie było, zażądaliśmy zdjęć, które niestety są mało wyraźne, ale wskazują, że prace trwają. 

Piec na szczęście obudowany starymi płytami i ofoliowany, ponieważ panowie wzięli sobie do serca groźby W., że jeśli coś stanie się choćby z jednym kafelkiem, to wiwisekcję przeprowadzoną przeze mnie na złoczyńcy mają jak w banku. Teraz trwa kilkudniowa przerwa  w celu związania betonu na tyle, aby można było po płytach wejść do pokoi i zacząć malowanie. Kolorystyka w zasadzie ustalona, nie odbiegająca od tej, która jest. Muszę tylko sobie poradzić z tymi wymyślnymi nazwami kolorów i napisać wiadomość do wykonawców, co należy nabyć. 

Wobec braku możliwości wejścia do domu W. zrezygnował z kontrolnej wycieczki na wieś, ale prawdopodobnie w nadchodzącym tygodniu wybierze się tamże, Janek bowiem obiecał, że wymieni dwie czy trzy belki w suficie w sieni, które noszą ślady deprecjacji z powodu dawnego przeciekania dachu. No i musimy dać drzwi sypialniane do obróbki w celu wstawienia witraży, wciąż stojących u nas w domu miejskim za szafą. Oby wszystko się powiodło...

A zatem c.d. jak widzicie musi n.